Գիշերային օրագրի մի թերթիկ

22 ժամ 18 րոպե

Այս օրը դեռ չի վերջացել:

Օրը գլուխը խոնարհել է ու շշնջում է.

– Կներես, դեռ ապրում եմ:

Քնքուշ ու սիրող արևն էլ հեռացավ:

- Կներեք,- ասաց քամին, համբուրեց օրվա այտն ու չքվեց:

Ես էլ եմ բղավում… 

«Կներե՜ք…»

Ո՞ւմ,

Չգիտե՜մ:

Գիտեմ, որ ամեն առավոտ լուսո, համբուրում եմ քո կերպարը,

համբուրում եմ արևի ձեռքով իմ պատուհանների ապակիների վրա գրված

անունդ:

Միգուցե սա  ընդամենը երա՞զ է:

Ժամանակի երազ:

23 ժամ 37 րոպե

Առանց ժամանակի կյանք չկա,

սեր չկա,

անցյալ չկա,

ներկա չկա, իսկ ապագան կա, որը հիստերիկ մի ծիծաղ է:

Իմ ժամանակը խելքը գցել է կամ էլ որոշել է դատավոր դառնալ:

Հիմա ինքս եմ դարձել իմ ժամանակի զոհը.

Ժամանակն անձայն քայլերով զենքը ձեռքին մոտենում է ինձ:

- Մարդասպա՛ն, դու սպանել ես բոլոր նրանց ժամանակը ում հետ որ շփվել ես:

Ես համբուրում եմ նրան, ինչպես մի ժամանակ, երբ վստահ էի, որ գիտեմ համբուրել:

Նա իր թևքով մաքրում է համբույրս ու ասում.

- Այսօր չորեքշաբթի է:

00 ժամ 01 րոպե (հինգշաբթի)

Չորեքշաբթին իր կոպիտ կրունկով բարձրանում է վրաս ու անցնում, գնում:

Ես կորել եմ տարածության մեջ ու մոռացել դեպի Նա տանող ճանապարհը:

Իսկ ունեցե՞լ եմ Նրան, եղե՞լ է Նա արդյոք:

Միգուցե Նա  ընդամենը երազ էր:

Ճանապարհի երազ:

01 ժամ 21 րոպե

Փնտրում եմ նրան երազում:

Գտա մի եղեգ:

Եղեգը ծա՞ռ է,

բո՞ւյս,

խո՞տ:

Չգիտեմ, գիտեմ որ թեթև է…

Զգում եմ, որ թեթև եմ, որովհետև մտածել չեմ կարող:

Թեթև - դատարկ…
Չեմ կարողանում գտնել ճանապարհը, որը չկա:
Հիշողությունս էլ չկա, որ ինձ հուշի:

Աղի հոտ ունեցող երջանկությունը չի կարողանում դուրս գալ մարմնիցս:

Աչքերս ծանր են ու բազմաթիվ:

Բազմաթիվ աչքերս փնտրում են ամենաբարդ ճանապարհը, որը տանում է միայնության:

Ինձ թվում է…

Բոլորին թվում է թե դա դրախտն է:

Կծում եմ սեփական սիրտս ու ցավ չեմ զգում:

Ձեռքով հարվածելով կոտրում եմ ստորության բետոնը, որ նրանով երազանքի ապարանք չկառուցվի:

Երա՜զ է:

Իսկ ապարանք տանող ճանապարհը նույնպե՞ս երազ է:

03 ժամ 42 րոպե

Ճանապարհը այն միակ ուղին է, որն անտեսանելի անցնում է կողքով:

Չեմ նկատում անցյալը, բայց ապագան էլ չեմ տեսնում:
Շնչառության մեջքին բարձած սիրո ճշմարտությունը հևում է, փորձում է թաքնվել քնած օրերի ունայնության մեջ:

Շտապելուց գլուխը հարվածում է սեղանին:

Հարվածից բացվում է երկրորդ շնչառությունը:

Վազում է անորոշության մեջ փնտրելու խորհուրդ:

Վստահ եմ, որ խորհուրդն ինձ ավելի է  թշնամի քան բացասական պատասխանը:

Բացասական պատասխանը սպիտա՜կ է, դատա՜րկ

…ընդամենը երա՜զ է:

05 ժամ 58 րոպե

Սպիտակ վարդի զգացողությո՞ւն:

Բայց նա հեռու է ինձնից:

Տեսնում եմ ճանապարհ ցույց տվող սպիտակ ձեռք:

Ուրախ առաջանում եմ մեկ քայլ, որը իմ միակ հաջողությունն է, քանի որ չեմ ընկնում:

Իսկ դու ընկել ես ու չես կարողանում վեր կենալ:

Քո ժամանակը ջրվեժի նման ընկել է իմ վրա:

Միավորումը ուրախություն է:

Ես վայելում եմ կյանքն ու փակում աչքերս:

Գիտեմ, որ առավոտյան չեմ արթնանա, որովհետև…

Ես այսօր չեմ քնի…բայց

06 ժամ 31 րոպե

…կհամբուրեմ արևի ձեռքով իմ պատուհանների ապակիների վրա գրված

անունդ:

Ս.Ումառ