Ո՞վ ես դու բախտ,
Բախտի անի՞վ
Ճակատագի՞ր…
Սպիտակով սևի վրա խզմզած
Մի հիմար քանդակ,
Սա մի՞թե քո դեմքն է այսքան այլանդակ:
Բարբաջում ես իմ կեցաղից,
Բարքից…
Թե այստեղ այնտեղ ինչեր եմ արել,
Որ նստարանին ում հետ
եմ եղել
Որ նստարանին ինչպես եմ տիրել:
Ո՞վ ես դու բախտ,
Բախտի անի՞վ,
Ճակատագի՞ր…
Որ հաստակրունկ քո ներբաններով
Տրորելու ես իմ օրերը գալիք,
Որ քո կնճռոտ,կեղտոտ մատներով
Բանտարկելու ես երազներս
Ինձ հասանելիք:
Հոգիս աղքատ չէ,
Չեմ քնում երբեք,
Փորձում եմ քեզնից միշտ առաջ ընկնել,
Ու իդեալի իմ գերեզմանին
Քեզնից շուտ հասնել:
Комментариев нет:
Отправить комментарий