воскресенье, 6 апреля 2014 г.

Դու՝ դա ես եմ (բանաստեղծություն)



* * *
Գիտեմ չկաս,
դու՝ դա ես եմ,
քեզ գիշերով եմ հնարել,
անքնությունը կատվի նման
ուսերիս է փաթաթվել

Կարծես վհուկի հետ եմ՝ 
անտառում,
որ հեքիաթներ է ինձ պատմում,
գուշակում է ապագան,
գիտեմ մենակ եմ մնացել
իդեալի հետ,
որ չկա:

Հալվում է դեմքը ու լողում,
շողերի մեջ վայրկյանի,
գիտեմ - չկա այս կյանքում,
գիտեմ - անուն էլ չունի…

Գեղեցկությունը բավական չէ
Ազատությունը - մարմնի ցավ,
Շուրթը - խոսքեր անհեթեթ…
Իմ երազը որտեղի՞ց է,
և ի՞նչ անեմ նրա հետ…

Комментариев нет: