Տեսնես ի՞նչպես
է
Ծաղիկը
ծաղիկին կանչում,
Երբ դրսում
գարուն է
Ու գարունն
այդ Գարո՜ւն
Սե՜ր է
աղերսում…
Ցողո՞ւնն է
թեքում,
Գլո՞ւխը
կախում,
Թե՞ թերթերն
իր վառ
Իրար
հավաքում -
Կանացի
նեղացկոտ շուրթերի նմա՜ն
Փքվո՜ւմ է,
լացո՜ւմ…
… Ուղարկո՜ւմ
է տաք
համբույրները
իր
Թիթեռնիկներին
միջնորդ դարձրած,
Խնամախո՜ս է
կարգում
ժիր
մեղուներին
Ու սպասո՜ւմ
- գրկում Արևը սեղմած…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий