* * *
Դո՞ւ ես ինձ
տանում հերթական փորձության
(Հուսա՜մ)
Թե՞ ես եմ
մի վերջին անգամ փորձ անում
Համոզվելո՛ւ,
(Ինչո՞ւ չէ,
գուցե նաև ինքս ինձ խաբելու)
Որ կա՜ս,
ուղղակի մոռացե՜լ ես
Կամ
անտարբե՜ր ես…
Անտարբերությո՞ւնն
էլ այսքա՜ն անտարբե՞ր…
Մի մարդու
հանդեպ, որը չի սիրում խնդրե՛լ,
Որը միշտ
վերցրել է ի՛ր հասանելիքը
Ո՛չ պակաս և
ո՛չ էլ ավել:
Հասանելիքն
էլ եղել է միայն
Արցունքներ տխրության-սգի
(Հանուն
արդարության մի քիչ էլ կրքի)
Ու
բավարարվե՜լ…
Դե ուրեմն ի՞նչ,
Նորի՞ց փորձ
անենք-
Ես՝ քայլեմ
դեպի քեզ,
Դու՝ ետ
քայլ անես,
Այնքան
մինչև իմ և քո միջև միջմոլորակային
Տարածությունը,
Մեկ այլ հարթության մեջ
Նորի՞ց
քննարկենք…
Տարաձայնություննե՜ր,
տարածություննե՜ր…
Անտարբերությո՞ւնն
էլ այսքա՜ն անտարբե՞ր…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий