понедельник, 22 июня 2015 г.

Ջութա՛կ եմ զգացմունքի մատներով լարած

* * *
Ես ընդունո՛ւմ եմ, որ մի գործի՛ք եմ
Զգացմունքի այրվող մատներով սարքված,
Զգո՜ւյշ,  
Կարող է հանկարծ կոտրվե՛մ
Ու մնամ այդպես կոտրված:

Հիմա ապրում եմ ժամանակի մեջ,
Որը  ի՜մը չէ ու լինել էլ չի՛  կարող,
Ո՜չ էլ կարող է ինչ-որ բան անել -
Ո՛չ անցյալ հերքել,  ո՛չ ճնշել կարոտ:

Կգա ժամանակ ու կկործանվի
Եվ այս լեգենդը գործիք լինելու,
Հոգիս ինքնակա՜մ, հրաշքով վայրի՛
Պարեր կպարի Մեծ տիեզերքում:

Գործիք լինե՞լս - սխալ չհասկացվեմ՝
Ջութա՛կ եմ զգացմունքի մատներով  լարած,                                      
Զգո՜ւյշ, 
Կարող է հանկարծ կոտրվեմ
Ու մնամ այդպես կոտրված:

Ս.Ումառ-Հարությունյան

Հունիս-2015
Երևան


Комментариев нет: