ՍՊԱՍՈՒՄ

Ասացի.

- Մի  պա՜հ, ո՛տքդ կա՜խ գցիր,

Ինչո՞ւ ես այդքան արագ սլանում,

Ու Կյանքը լսե՜ց, կա՜նգ առավ մի պահ

Ասա՛ց.

- Ես գիտե՜մ,  թե ո՜ւմ և ինչ ես սպասում…

* * *

Սրբազան մի դո՜ղ,

Մաշկիդ տակ շարժվող ի՜նչ-որ ջերմություն,

Բառ՝ լույսի նման մաքո՜ւր, լուսաշո՜ղ,

Կյանք՝  ուրիշի համար  ներշնչանք դառնող,

Անձև տխրությո՜ւն ներսից չտանջող…

Այնպիսի՜ զգացում-

Կարծես անձրև՜ է գալիս թողության,

Այնպիսի սպասո՜ւմ-

Ասե՜ս սպասում ես ի՜նչ-որ փորձության,

Այնպիսի՜ բերկրանք-

Ասե՜ս մի սուրբ է զրուցում անձայն…

Ու պարզ լսում ես.

- Սպասեցի՜ր, եկա՜…

Իսկ թե ի՞նչ գնով կանգնեցրիր Կյանքը՝

Դա ոչ մեկին պե՛տք չէ,

Պե՛տք չէ

Հավատա՜…

* * *

Ես ունեցա ա՜յն,  ինչ ո՛չ ոք չունի,

Եվ շատ թա՜նկ արժի՝ կյանքին հավասար,

… Ամե՜ն ինչ կյանքում իր տեղը ունի

… Եվ  ամե՜ն ինչն  է  կյանքում իրական…

Ասացի.

- Մի  պա՜հ, ո՛տքդ կախ գցիր,

Ինչո՞ւ ես այդքան արագ սլանում,

Ու Կյանքը լսե՜ց, նորից կա՜նգ առավ,

Ու հիմա կանգնա՜ծ

Սպասո՜ւմ եմ

Սպասո՜ւմ…