Կենսագրությունը՝
Կասկածելի՜ -
Ծնվել է
սրտումս դեռ անցյալ տարի,
Մանկությունը
Մի անամոք
կարո՜տ,
Որ ինքս էլ
էի կրել անկարող,
Աչքերը
կոպերիս տակ՝
Լո՜ւյս
պատուհաններ,
Տեսնես նա՞
էր ինձ,
Թե՞ ես էի
նրան խավարից հանել:
Հայացքը՝
Հայացքիցս
ներում էր հայցում,
Որ մեր կարճ
կյանքում
Ինձ շա՜տ է
տանջել,
Արցունքի
պես ջի՜նջ Ծնո՜ւնդն եմ հիշում
Եվ խոնարհվո՜ւմ
այդ ծնունդի առջև…
Իսկ մեզ ի՞նչ
էր պետք ապրելու համար՝
Մի քիչ ջերմությո՜ւն,
Մի քիչ ա՜ղ,
Ժպի՜տ…
(Մենք դա
ունեինք)
Սիրո թև՜
առանք
Իրարից հեռո՜ւ
Եվ այսքա՜ն
մոտիկ…
Комментариев нет:
Отправить комментарий