воскресенье, 26 июля 2015 г.

Խնդրո՜ւմ եմ, ինձ դատեք,


Ինձ դատեք քանզի ես չգիտեմ հաշվել
Փորձեցի հաշվել կանանց քանակն աշխարհում
Ինչպես հաշվում եմ՝
Միշտ մեկն է ստացվում…

Եվ այդ մեկը -
վայրկյանը մեկ
Պտտվում է ծայրին  լեզվիս,
Մե՛կ քաղցրահամ ինչպես  գինի,
Մե՛կ դառնահամ ինչպես խինին,
Մե՛կ այրո՛ւմ է,
Մե՛կ սառեցնո՜ւմ…
Ո՞վ կպատկերացներ, որ դժոխքը
Այսքան մոտ է մարդուն…

Արևը միստի՜կ, անքո՜ւն,
Լուսավորում է սառը քրտինքս՝
Դարձնում արծաթագույն…
Ես հաշվել չգիտեմ և ինձ համար
Միշտ մի կի՛ն է արթուն…

«Մի դատեք, որ դատված չլինեք»
Բայց…
Խնդրո՜ւմ եմ, ինձ դատեք,
Որ հաշվել չգիտեմ….

Ս.Ումառ-Հարությունյան



Комментариев нет: