Խորհրդավոր
վարդագո՜ւյնը
Ծնվում է
պարզ կապույտից՝
Կապույտ
երկի՜նք,
Կապույտ
աչքե՜ր,
Կապույտ «բարի
երեկո»
Մի ձա՜յն կապույտ,
Մի կապույտ բո՜ւյր,
Կապույտ
բերկրա՜նք,
Կապույտ կի՛րք…
Սակայն
այսօր վարդագույնը՝
Նման սաթի
ու խնկի,
Չի
վերածվում կապույտի,
Այսօր չկա՜ս,
քեզ չե՛մ տեսել,
Վարդագույնն
է ծավալումով անսահման
Կո՛ւրծքս,
ճակա՜տս ծեծել…
…Հաշվենք այսօր
որ իմ Մուսան
Հիվանդացել,
Աշխատանքի
չի եկել …
Ս.Ումառ-Հարությունյան
13.07.2015
Երևան
Комментариев нет:
Отправить комментарий