суббота, 18 июля 2015 г.

Ո՞ւմ ես փնտրում Մարդ


- Ե՞րբ ենք մենք վերջին անգամ
Ժպտացել իրար,
- Երբ Գարունն իր շորերը հանե՜լ
Դարձել էր Ամառ…

- Ինչ-որ չեմ հիշում,
Վերջին հանդիպմանը մենք  համբուրվեցի՞նք
- Ո՜չ, չհամբուրվեցինք,
ուղղակի  ծաղիկներ չեղան,
ամեն ինչ անցավ անսովոր խաղաղ…

- Եվ ի՞նչ ես ուզում ասել սիրելիս,
Որ անփո՜րձ էինք, ջահե՞լ,
- Ո՜չ, դա նրանից էր, որ
Գարունն իր գուլպաներն էր հանել,
Դու խաղում էիր Գարնան մերկ ոտքերի հետ…

Հետո ասացիր, որ գնում ես ինչ-որ
Հույսի ետևից,
Որ սի՛րտդ է այրվում հեթանոս կրակով,
Ասացիր.  «Փորձիր առանց ինձ ապրել»
Ա՜խր Գարո՜ւն էր, սիրելի՜ս,
Իսկ ես շա՜տ ջահել…

- Քեզ լավ չե՛մ լսում կամ բա՛րձր խոսիր
Կամ քիչ մոտ արի՜
- Վաղուցվանի՞ց է:
- Կլինի մոտ տասը-տասնհինգ տարի,
Ի՞նչպես գտար ինձ
- Անընդհատ քայլում էի Կարոտի ետևից…

Գուցե համբուրվե՞նք մի վերջին անգամ,
- Հիմարություններ չանցնեն մտքովդ,
Նորից գնում ես հույսի ետևի՞ց,
- Ո՜չ, այս անգամ վերջին ճանապարհ…

… Մի մարդ էր օրորվում ձեռքերի վրա,
Ետևից թափոր էր ու մի ծեր Կարոտ
Զգեստները հանած մի հոգնա՜ծ Սպասում…

Ո՞ւմ էիր փնտրում Մարդ
Եվ ո՞ւր ես գնում…

Ս.Ումառ-Հարությունյան




Комментариев нет: