Տոն մարմինների

Մեր մարմինների

Իրար համբուրելը՝

Տոն է իսկական,

Գուրգուրելն իրար՝ Հույզերի աղոթք,

Մեր համբերելը մեղք է մի դաժան,

Իրար վանելը՝

Ցա՜վ է անողոք:

Երբ չեմ գրկում քեզ,

Պատժո՜ւմ եմ ես ինձ,

Չե՛մ զգում գրկումս գալարներդ տաք,

Սպասվող վայրկյանը քա՜ր է շուրթերիս,

Ու լույս չի քամվում քո տաք կրծքի տակ:

Մարմնիս կանչերից

Ուշքի չե՜մ գալիս,

Անցնո՜ւմ եմ վարսերիդ ցանցե կամուրջով,

Շունչ տալ եմ ուզում Իմ երազներին,

Քո համբույրների համը կուլ տալով:

Փակի՛ր աչքերդ, ինձ ամուր գրկի՛ր,

Ձուլվի՛ր  ճգնավոր երազներիս հետ,

Խուլ Կարոտներիս ճաղերին փռիր

Ինձ սպասեցնելու Պահը  անհեթեթ:

Ու փորձիր խոսե՜լ, խոսե՜լ  սրտիս հետ,

Մարմնով հպվիր հոգուս անկենդան,

Մեր մարմինների

Իրար համբուրելը,

Տոն է իսկական:

Ս.Ումառ