Գիշերային...

* * *
Ծառերը՝ մերկացած փերիներ,
Պարում են գրկում գիշերվա,
Դանդա՜ղ ու ցավո՜տ գիշերը
Ճանաչում է իմ ներկան…

Ամպերը անձրևոտ շապիկով
Վազում են խելագար աջ ու ձախ,
Լալի՜ս են, ընկնո՜ւմ կարոտով
Գիշերվա կրծքին լուսնաշաղ:

Աստղաթափը տխուր մի երգ է,
Կարծես թե` սառած արցունքներ,
Շշուկն է՝ լռության այդ մահերգը
Գիշերվա աչքերում ծվարել:

… Գիշերն անարև,
Անաղմո՜ւկ, խաղա՜ղ
Իբրև մարգարե իջնում է ծնկի…

…Գիշերն ուժասպառ է եղել…
Ծխում է օրվա
Ծխախոտն իր վերջին…

…Գիշերն արտասվում է
Իր մերկության վրա…
Լուսնաթովն է գիշերվա այտերին..

…Գիշերը ցավերով երկունքի,
Արարում է
Այս թավշյա՜ ու քնքո՜ւշ մեղեդին:

Ս.Հարությունյան (Ումառ)