Ասում ես
ո՞ւր էի,
Գնացել էի
հույսի ետևից
Հույզի
երկու մոմ ձեռքերով բռնած,
Փնտրեցի
երկա՜ր,
Երկա՜ր
ժամանակ…
Գտա՞,
Իմ մեջ էր՝
թաքնված մի տեղ,
Չգիտեմ
որտեղ,
Հիմա թառել
է կոպերիս հոգնած
Ու կրկնում
է
- Տեսար
դուրս եկա
Մնացիր
մենակ՝
Հույզի
երկու մոմ ձեռքերով բռնած:
…Ասում ես
ո՜ւր էիր…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий