Լռության Երկնագույն Երազնե՜ր

1

Լռության երկնագույն

Երազնե՜ր

Քո վարդաբույր շուրթերին,

Առանց խոսքի շշուկնե՜ր

Երեկոյան խոյանքների

Եզրերին…

*

Լուսաբացի փոխարեն

Մեկնվե՜լ ես անկողնուս,

… Դու հասկացա՞ր, սիրելի՜ս,

Որ բերե՜լ ես 

Ապրելու մե՜ծ ցանկություն…

*

Դե ուրեմն մի՛  հեռացիր-

Թո՛ղ մարմնիդ բույրը

Մնա վերմակիս,

Միևնո՜ւյն է  առանց այդ բո՜ւյր

Անհնար է ներկայանալ

Աստծո ահեղ ատյանին…

*

Գո՞ւցե նա էլ բույրդ առնի-

Հասկանա՜ ինձ՝ նվաստի՛ս,

Որ առա՛նց քեզ, առա՛նց քո բույր

Կյանքը արագ կանգ կառնի…

2

Սակայն շուտով կհեռանա՜ս,

Կմնա լո՜կ հիշողություն

Կամ էլ սիրո պատկե՜րը,

Ու կարոտն իր հառաչանքո՜վ

Կկապանքի՜

Խղճիս հոգնած թևերը…

*

Քեզ՝ խնայվածիդ նվիրեցի՜ր ինձ,

Դրանից ավե՜լ էլ ոչինչ չկա՜,

… Հեռո՜ւ կլինես, իսկ իմ աչքերի՜ց

Դեռ հոգոցնե՜ր են,

Որ պիտի տեղան…

*

Հեռո՜ւ կլինես -

Ու ձանձրույթը կթանձրանա՜,

Կծանրանա՜-

Կիջնի՜ տխուր մարմնի՜ս,

Գաղափարը կմահանա՜

… Ու խոսքե՜րս  վերքերս չե՜ն ամոքի…

3

Լռության երկնագույն

Երազնե՜ր,

Առանց խոսքի շշուկնե՜ր,

Հեռացվո՜ղ-մարո՜ղ, մոռացվող օրե՜ր,

Ու սմքված մի սիրտ

Խոցված համրորեն…

*

…Ու գիշերվա պես

Կյանքս լուռ կանցնի,

… Էլ չեմ տարբերի ցերեկն ու գիշերը,

Ցավի մանրէի պես հոգիս կկրծի

Բանաստեղծական տողեր կերտելը…

Ս.Ումառ-Հարությունյան

06.08.17  Երևան