Մի ամա՜ռ էլ
ապրեցի,
Մի ամա՜ռ էլ
անցավ
Ինչպես որ
մյուս բոլո՜ր ամառները,
Բայց ո՜չ,
ստեցի՜-
Այս մեկն
ուրի՜շ էր՝
Ա՜յլ էին
նրա ճառագայթները…
Գո՞ւցե
վերջի՜նն էր
Ու քաղցր էր
այնքա՜ն,
Որ ինձ թվաց
թե ուրիշ ամառներ
Չե՜ն եղել,
Չկա՜ն,
…Մուսա՜ս էր
ամառ բերել իր գրկում
Ու ծոցը
լիքը
Մի ամառ էր
նա…
Միգուցե ասե՛ք.
- Մուսան
հեռացա՜վ, ամառը մնա՛ց.
Չէ՜, ի՞նչ
եք ասում, առանց իմ մուսա
Ի՞նչ ամառ է
սա…
Աչքերը չկա՜ն
Ու խաղ չե՛ն
անում ստվերների արանքում,
Ձեռքերը չկա՜ն՝
խուտուտ տվող իմ թևին,
Շո՜ւրթը չկա՛
- շուրթիս հպվող
Նո՜ւյն
խոսքերով բերկրալի…
Մի րոպե սո՜ւս,
Կարծես եկավ՝
Կարոտե՜լ եմ
իր ձայնին…
…Չէ՜,
սխալվեցի՜, մի ճնճղո՜ւկ էր՝
Ցավը պատմող
տերևին…
Комментариев нет:
Отправить комментарий