Ների՛ր սիրելիս, ների՜ր, որ սիրում եմ քեզ, այլ կերպ չե՛մ կարող…
Դու շատ ես տանջվել իմ բառերի՜ց, մտքերի՜ց…
Հիասթափվել սպասումների
Երկա՜ր - երկա՜ր, վերջ չունեցող գիշերային ժամերից…
Ների՜ր սիրելիս, որ չստացվեց խուսանավել
Միայնության չոր ու ոսկրոտ մատներից
Որ չստացվեց դատարկ օրվա եզրին կանգնել
Կուլ չգնալ կառչելով սին հույսերից…
Ների՜ր սիրելիս, որ մոռացել եմ քեզ՝
Իմ սեփական Աստծուն,
Եվ սիրել եմ կիսակոտրած պատգարակին մեկնված
Մերկ մենության աստվածուհուն անանուն…
Գիտե՜մ, հարբած ուխտ եմ եղել, մրափել եմ սրտիդ հետ…
Ուժ չի եղել, չե՛մ արթնացել…
Միշտ դրել եմ բազմակետ քո նո՜ւրբ, զգայո՜ւն,
բայց մեծ սրտի պատերին,
Հիմա ժամն է, ես դնում եմ կոր ու հիմար հարցական
Ցանկությանս շրթունքների եզրերին…
Ս.Ումառ
Դու շատ ես տանջվել իմ բառերի՜ց, մտքերի՜ց…
Հիասթափվել սպասումների
Երկա՜ր - երկա՜ր, վերջ չունեցող գիշերային ժամերից…
Ների՜ր սիրելիս, որ չստացվեց խուսանավել
Միայնության չոր ու ոսկրոտ մատներից
Որ չստացվեց դատարկ օրվա եզրին կանգնել
Կուլ չգնալ կառչելով սին հույսերից…
Ների՜ր սիրելիս, որ մոռացել եմ քեզ՝
Իմ սեփական Աստծուն,
Եվ սիրել եմ կիսակոտրած պատգարակին մեկնված
Մերկ մենության աստվածուհուն անանուն…
Գիտե՜մ, հարբած ուխտ եմ եղել, մրափել եմ սրտիդ հետ…
Ուժ չի եղել, չե՛մ արթնացել…
Միշտ դրել եմ բազմակետ քո նո՜ւրբ, զգայո՜ւն,
բայց մեծ սրտի պատերին,
Հիմա ժամն է, ես դնում եմ կոր ու հիմար հարցական
Ցանկությանս շրթունքների եզրերին…
Ս.Ումառ
Комментариев нет:
Отправить комментарий