Այս խելակորույս, խելակորույս սև ռոմանտիկան

1

- Բարի լույս, չէ մի անհանգստացեք, ոչինչ էլ չի եղել, այո խոհանոցից եմ խոսում որ չարթնանա, ես նրան չեմ հասկանում, դուք մայրն եք, ձեր որդուն լավ պետք է իմանաք, ավելի լավ է բացատրեք, ես ուզում եմ հասկանալ:

Ամեն առավոտ արթնանում է ու.

- Ես սիրում եմ քեզ, պաշտում, այնպես եմ ցանկանում, որ քիչ է մնում…

- Եվ ի՞նչ, ի՞սկ գիշերը:

- Գիշերը - ոչինչ, ասում է, որ գիշերը դրանք անցյալի զանգեր են, պետք է քնել, որ չանհանգստացնեն, շրջվում է ու քնում, ես ոչինչ չեմ հասկանում:

- Ասում ես առավոտյան ի՞նչ է ասում, իհարկե մայրն եմ կհասկանամ, դու բառ առա բառ ասա:

- Ես սիրում եմ քեզ, պաշտում, այնպես եմ ցանկանում, որ քիչ է մնում…

- Պարզ է, աղջիկ ջան, նա քո հետ չէ, նա միշտ առավոտյան այդպես է սուրճ ուզում…

2

- Բարի լույս, չէ մի անհանգստացեք, ոչինչ էլ չի եղել, այո խոհանոցից եմ խոսում որ չարթնանա, ես նրան չեմ հասկանում, դուք մայրն եք, ձեր որդուն լավ պետք է իմանաք, ավելի լավ է բացատրեք, ես ուզում եմ հասկանալ:

- Իսկ ի՞նչ է եղել:

- Ինչ որ տեղից թևեր է գտել, ամեն առավոտ հագնում է ու ասում, որ ինքը հրեշտակ է ու իրեն չմոտենամ: 

- Ի՞նչ թևեր, սպիտակ գույնի՞, աջ թևից էլ մի քանի փետուր է պակասո՞ւմ:

- Այո, դուք որտեղի՞ց գիտեք, ախ, այո, մայրն եք ամեն ինչ գիտեք:

- Դրանք իմ նախկին ամուսնու թևերն են, ես թաքցրել էի ձեղնահարկում, նա էլ էր հրեշտակ, լսիր կարո՞ղ ես երբ նա գնա աշխատանքի այդ թևերը բերել իմ տուն:

- Ի՞նչ:

- Հասկանում ես, նոր ամուսինս բացարձակապես գաղափար չունի ռոմանտիկայից, ես ինքս կհագնեմ թևերն ու…համ քեզ լավ կլինի համ էլ ինձ:

3

- Բարի լույս, մամ ջան, չէ մի անհանգստացի, ոչինչ էլ չի եղել, այո խոհանոցից եմ խոսում որ չարթնանա, ես նրան չեմ հասկանում, նրա մորը չեմ հասկանում, ոնց որ գժանոցում ապրեմ, հա մամ ջան, ո՞նց դիմանամ, դիմանալ կլինի:

- Աղջիկ ջան սկեսուրիդ հետ խոսեցի՞ր, ի՞նչ է ասում:

- Մի գիժ էլ նա է, մամ ջան, բան չհասկացա:

- Դե լավ, լավ, մի մտածիր լավ կլինի:

- Ո՞նց չմտածեմ, ժամանակս, տարիներս ոչ թե գնում են այլ ահռելի արագությամբ վազում են չի բավականացնում վայրկյանը, րոպեն, ժամը օրը…

- Ասում ես չի՞ բավականացնում

- Իհարկե չի բավականացնում..

- Լսիր մեկը չկա՞, պատքով վերցնես:

- Մա՞մ, ի՞նչ ես ասում:

- Ի՞նչ կլինի որ, ամոթ բան չէ, հետո կվերադարձնես…

4

- Բարի լույս, Գոհար ջան, չէ մի անհանգստացի, ոչինչ էլ չի եղել, այո խոհանոցից եմ խոսում որ չարթնանա, ես նրան չեմ հասկանում, նրա մորը չեմ հասկանում, իմ մորը չեմ հասկանում, ոնց որ գժանոցում ապրեմ, հա Գոհար ջան, ընկերուհիս ես բա ո՞ւմ հետ կիսվեմ, ո՞նց դիմանամ, դիմանա՞լ կլինի: Քո մոտ ո՞նց ա:

- Է, մի բան չեն այդ տղամարդիկ, դրանց գլխում ուղեղի փոխարեն տառականներ են:

- Տառական ասեցիր հիշեցի, աղջի ջան երեկ գիշերը պորտիս կողքի խալը տեսավ  մենակ տեսնեիր ոնց փախավ մահճակալից, ասում է վրայովդ տառականներ են վազում, էլ կողքս չքնես…

- Է հա, ի՞նչ կա զարմանալու, դիխլոֆոս ցանեիր, ես էլ կարծեցի լուրջ բան է եղել…

5

- Գոհար, մայրդ ամոթ աբուռ ասած բանը չունի, ոտքերը քշտել ու բարեմասնությունները բացած ամբողջ բակի առաջ…

- Ի՞նչ ես հիմարություններ դուրս տալիս, մամայիս որտե՞ղ տեսար:

- Արի նայիր, տեսնո՞ւմ ես դիմացի շենքի տանիքին նստած, ոտքերը կախած տարուբերում է:

- Ապո՛ւշ, դա կաչաղակ է:

- Ի՜, ուրեմն ես որ ամբողջ կյանքումս Պետական Համալսարանի մոտ եմ ապրել կաչաղակը չեմ կարողանում տարբերե՞լ ագռավից…

6

- Լուսո՜, մի հատ չայ բեր:

- Ինքդ սարքիր, ձեռք չունե՞ս, զբաղված եմ:

- Ի՞նչ ես անում:

- Հագնվում եմ, մամայենց եմ գնալու, մի հատ նայիր, տես հո անձրև չի՞ գալու:

- Նայեմ ազիզ ջան, բա դու բան ասես ես չանե՞մ…

…..

- Վարդան, ի՞նչ եղար, այ մարդ:

- Չի բացվում, Լուս ջան, համբերիր:

- Ի՞նչը:

- Googl-ը, ինչը:

- Ի՞նչ Googl , գժվեցի՞ր:

- Բա՞, Yandex-ով նայե՞մ:

- Պատուհանից նայիր, այ խելապակաս:

7

Երեկ ս.Աստվածածին էի գնացել, հատուկ Ցուկենբերգի համար, 3 մոմ վառեցի իրա համար, հայկական անուն ընտրեցի՝ Շաքարսարյան ու մի լավ աղոթեցի.

Շաքարսարյան ջան կլինի որ էդ ԸՆԿԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ կամովին լինի, խփում ես ընկերանալ ու ընկերանում ես, ասենք 3 օր, հետո եթե չեն պատասխանում ավտոմատ ջնջվում են:

Միկին սխալմամբ ընկերություն էի տվել, մտածեցի դե լավ թող մնա, կհամձայնվի լավ, չի համաձայնվի դե ինչ արած:

Պատասխանը չուշացավ.

- Ոչ նույն մանկապարտեզ ենք գնացել, ոչ նույն դպրոց, ոչ նույն ինստիտուտ ինչո՞ւ ընկերանալ:

- Կներեք,- գրում եմ, - սխալվել եմ, չպատասխանեիք:

- Ներել մերել չգիտեմ, գրել ես պետք է համոզես:

- Ինչո՞ւ:

- Որովհետև ես կին եմ, դե սկսիր տեսնեմ…

Մի կես ժամ համոզեցի, տեսա չի համոզվում ինքս դուրս եկա ՖԲ-ից: