Բանաստեղծություն

* * *

Ինչո՞ւ ես հավատում

Կիթառի պղնձյա լարերի ձայնին  ու

Չես ընդունում  ծնկիդ վրա ավարտվող

Մատներիս ճանապարհը,

Ինչո՞ւ ես սիրում հինգշաբթին կամ

Տատիկիդ մաշվա՜ծ, բրդյա շալը:

Ինչո՞ւ չես սիրում խա՛նդը,

Անիմաստ վեճե՛րը,

Կոտրվող ամանեղե՜նը,

Բարձիդ ծաղկավոր երե՜սը…

- Ես Կի՛ն եմ,- ծիծաղում ես դու,

…Երբ քեզ պատմում եմ իմ երազը…

- Ես կին եմ  «Ճակատագիր» անունով,

Իսկ դո՞ւ՝ տղամարդ՝

Սատանան քո մեջ,

Ես գիտեմ ինչ եմ սիրո՜ւմ-չսիրո՜ւմ

Իսկ դո՞ւ… չգիտես:

Ս.Ումառ-Հարությունյան