Մերկ ցանկապատեր,
Մենք՝ հևասպա՜ռ…
Հաղորդալարերին նստած ճնճղուկներ՝
Կիսատ ճանապարհներ,
Օրը
պակաս տարի -
Մեր ուսերին ծանր բեռ:
Քանի՞ ուղղակյուն արկղեր՝ փայլուն, խաչադիր,
քանի՞ ընդհատված կյանքեր…
քանի՞ կաթացող տանիքների տակ,
հիմա չկան նույնիսկ
անտեր կատուներ…
Կիսատ ճանապարհներ, որ
Հասել են միայն դարչնագույն գրքի
առաջին էջին՝
Լուսանկարնե՜ր…
Դեպի աստղերը քայլող հոգիներ,
Թաքնվա՞ծ թե՞ չասված խոսքեր,
երդումներ…
Ու շողում են Ձեր աստղերը
Գնացած տղաներ…
Ս.Ումառ
Комментариев нет:
Отправить комментарий