Ոտքերի ձայնը

Ամենախոսուն հատվածը

Ոտքերն են մարդու՝

Դեպի քեզ եկող ոտքերը,

Որոնք երբ լռո՛ւմ են

Ասես սի՛րտդ է պայթում,

Հոգիդ փոթորկվո՜ւմ,

Աչքերդ քո՛ւնն են կորցնում,

Լեզուդ էլ կծկվո՜ւմ,

Ատամներիդ տակ կծիկ է դառնում:

Ասո՜ւմ են,

Երբ լսում ես դեպի քեզ եկող ոտնաձայները՝

Կրկնապատկվում են սրտի զարկերը,

Ո՜չ,

Ավելանում են եռակի՛, քառակի՛ անգամ,

Լուռ ոտքը մա՛հ է կամ անտարբերությո՛ւն,

Մա՜հ-անտարբերությո՜ւն…

Ո՞վ կդիմանա:

Երբ ոտքը լռո՜ւմ է,

Սիրտը չի՛ լռում

Կանչո՜ւմ է, սպասում անդադար:

… Խոսի՛ր ինձ հետ ոտքերի լեզվով -

Ես կհասկանամ:

Չափից ավելի բաբախող սրտեր

Չե՛ն եղել, չկա՜ն,

Դա սրտի ձա՛յնն է ոտքերի ձայնին գումարվում,

Ու նմանվում  է սիրտն այդ ժամանակ

Քառատրոփ վազող անսանձ  մի ձիու,

Որ  Հեռանում է

Ու Կանգ է առնում

Հեռո՜ւ մի տեղում…

…Եվ ստացվում է,

 Որ ամենախոսուն հատվածը ոտքերն են մարդու՝

Դեպի քեզ եկող ոտքերի ձայնը,

Որը երբ չկա

Սի՛րտդ է պայթում…

Ս.Ումառ-Հարությունյան