Ջե՜րմ…

Դրսում ձյուն է՝

Հարսնաքո՜ղ,

Ու քամի՜ն է խաղում,

Սրտումս ցա՜վ է ու դո՜ղ,

Տեսնես ի՞նչ է կատարվում:

Բնությո՛ւնն է

Ամուսնանում,

Ո՞ւմ հետ, ի՞նչու,  չգիտե՜մ,

Հոգիս Գարուն է ուզում,

Հոխորտա՞մ թե՞ ամաչեմ:

Մարմի՛նս է

Փշո՜տ, քրտնա՜ծ,

Ջերմը մտքերս է ուտում,

Ձեռքս ի՞նչու դատարկ մնաց,

Պատիժն այսպե՞ս է լինում…

Իմ կռիվը

Աստծո հետ չէ,

Բնությո՛ւնն է թշնամիս,

Ինչո՞ւ պետք է այսքան ցավը

Արցունքներից չմաշվի…

Մեկ ինձ զգո՜ւմ եմ մեղավոր,

Մե՛կ էլ անչափ անմե՜ղ,

Սրտումս ձյո՜ւն է մաղում,

Հարսնաքո՜ղ,

Ու քամի է ահեղ…

Ս.Ումառ-Հարությունյան