Բղավելով աղոթք չեն անում,

Բղավելով աղոթք չեն անում,

Ոչ էլ քմծիծաղով վիճում տրամաբանության հետ,

Հաճախ չենք տեսնում

Մեր իսկ սխալները, երբ Բառերն են մարտնչում 

Գեղեցկության դեմ…

Բառը Գեղեցկությանը

Չի կարող հաղթել,

Գեղեցկությունն էլ անզոր է Բառի դեմ,

Բղավոցն է ծնում Անտարբերությանը,

Ու աղոթքդ դառնում է

Մի Բեռ…

Բեռը թուլացած ոտքերիդ,

Քեզ քաշում,

Քեզ ետ է տանում,

Արհավիրքն է դառնում բարեկամ,

Ժամանակը հագնում է իր չար վերարկուն

Ամբողջ ծանրությամբ ընկնում քեզ վրա:

Սատանայից խաբված քահանայի նման

Ծնկած դողում ես խորանում,

Բղավում ես.

-  Օգնի՜ր, օգնիր Տե՜ր:

… Բղավելով աղոթք չեն անում,

Քմծիծաղով չեն վիճում

Տրամաբանության հետ:

Ս.Ումառ-Հարությունյան