Գնացքը հևո՜ւմ
է, առա՜ջ է սուրում
Ետևո՜ւմ մնացին
լույս աչքեր,
Կապտազգե՜ստ,
Կապտաչյա՜,
Կապտավո՜ւն
մի կին
Ու կրծքի՜ն
խաչված զույգ ձեռքեր…
Գնացքը արագ
տանում է հեռո՜ւ
Իսկ միտքս՝
արագ գնացքից,
Գնում եմ
հեռո՜ւ, անհայտ ապագա-
Թողնելով
զույգ աչքեր հուզալից…
Արդեն երեկո՜
է, աստղե՜րն են փայլում
Կողքի՜ց,
Դիմացի՜ց,
Վերևի՜ց,
Ետևում
մնացած աչքե՜րն եմ հիշում…
Ու թվում է թե
Կանչո՜ւմ են
նորից:
Комментариев нет:
Отправить комментарий