Բա՛ռը

Բառը կարո՛ղ է սրտիդ հարվածել,

Քեզ իր մեջ Ճզմե՜լ, քամե՜լ մինչև վերջ,

Կարո՜ղ է սիրտդ ամպերին հպել,

Հոգիդ թաղանթով 

Անթեղել իր մեջ:

Կարող է Լուսնի արծաթափառը

Դարձնել մեռյա՜լ կամ էլ կենդանի,

Կարո՜ղ է հանգիստ փնովել մահը

Կամ փառաբանե՜լ

Ինչպես էակի:

Կարող է ինչպես մի խո՜լ ներշնչանք

Քեզ բուժե՜լ կա՛մ էլ հրել անկողին,

Բառը - պատեհ կամ անպատեհ հնչած,

Այնքա՜ն համակող,

Այնքա՜ն անձկալի:

Բառը կարող է անցյալ ու գալիք

Դարձնել ներկա հարուցյալ

Բա՛ռն ինչպես մի փոթորկո՛ղ ալիք…

Բա՛ռն ինչպես մի խոսո՜ղ ննջեցյալ…

Ս.Ումառ-Հարությունյան