Նայելով քո դիմանկարին

Երգելով Լուսին

Նկարում եմ Արև

(Արև-արարիչ )

Եվ  թվում է քեզ՝ աչքերիս լույսին,

Իմ թախծոտ մեղեդին

Անհասցե մի ե՜րգ -

Մի խելագարի ճիչ…

Հույզերիս  ծովը ափերիցս թափվել

(ես ծով եմ ասում, դու օվկիան հասկացիր)

Մի նոր աշխարհ է բացվել -

Դատա՜րկ մի աշխարհ,

Արդյո՞ք  շատ չէ կորուստը

Մի պոետի համար…

Ես լալիս եմ անձրև՜,

Հառաչում եմ երա՜զ,

Տիեզերքը կարծես

վախից սարսափած,

Պատրանքներից ձուլում է

մշուշային  պատանք…

Ճակատագիրս է հարվածում իրեն՝

Բերկրանքով հաղթում…

…մատնում պարտության,

Արդյո՞ք  շատ չէ ցավը

Մի պոետի համար…

Գագաթներդ կոր նման են երգի,

Կարող եմ երգել,

Բայց պոկել ավա՜ղ

Ի՞նչ պետք է դնի պոետը վերքին

Որ իր կարոտից ազատվի արագ:

… Լույս եմ տեսնում հեռվում

(միկրոլույսի մի շող)

Շողը ծնում է ստվեր՝

Ստվեր քո տեսքով,

… եվ պատասխան չունես,

… եվ ասելիք չկա,

… եվ ստվերդ գրկած կսլանամ հեռու,

Քո չիմացած հեռվից

Կնկարեմ աչքեր,

Կնկարեմ աստղեր՝

Կարմի՜ր, կապո՜ւյտ, ճերմա՜կ,

Քիչ չէ՞ արդյոք քո ստվերը

Մի պոետի համար…

Խոսում եմ իմ լեզվով՝

…Սերս սկիզբ չունի,

որ վերջ ունենա,

… լույս ծնող ստվերդ -

Բավական է մի

Պոետի համար:

Ս.Ումառ-Հարությունյան