Լեզուն աստղերի…

*

Ակնթարթները ձգվո՜ւմ են

Դառնում պա՜հեր,

Պահերը ձգվո՜ւմ դառնում են ամի՜ս,

Կյանքի ընթացքին լրիվ անտարբեր

Դու քո պատյանից դեռ դուրս չե՛ս գալիս:

*

Ամե՜ն մի աստղ

Մի սպիտակ մեղու,

Լուսինը՝ մայր-մեղու արծաթից,

Գիշերվա շուրթից մի քա՜ղցր է ծորում

Դու քո պատյանից դեռ դուրս չե՛ս գալիս:

*

Խոհդ քնած է պատյանում-խեցի

Քնով համակո՜ղ,

Քնով անձկալի՜,

Ասե՜ս գալիքը գրկել անցյալին

Ու քեզ չի՛ թողնում դուրս գալ պատյանից:

*

Եվ հանկարծ երկնից

մի աստղ է ընկնում

Գիշերվա խորունկ պարտեզի վրա,

Քեզ թվո՜ւմ է թե մի լո՜ւր ես ստանում

- Գիտե՞ս,

Ճամպրուկս կապե՜լ եմ հիմա:

*

Դու քո պատյանից

շպրտվում ես դուրս,

Վազո՜ւմ գալիքին ընդառաջ,

Դու շա՜տ լավ գիտես լեզուն աստղերի,

Աստղապարսերի պա՜րը խենթացած:

*

Գիշերվա կպչո՜ւն ու մերկ ձեռքերով,

Փորձում ես գրկել խո՜հդ կարոտի,

Կարոտի շուրթից ծորում են քաղցրով

Ակնթարթնե՜րը

Սպասվող պահերի…

*

Եվ ստացվո՜ւմ է, որ այն ա՜ստղ-մեղուն

Սայթաքե՜ց ընկա՜վ, մահացավ,

… Չէ՞ որ գիտեի՜ր աստղերի լեզուն,

Ուղակի չուզեցար հավատալ:

*

Ակնթարթները դառնում են պահե՜ր,

պահերը օրե՜ր…

տարինե՜ր…

Դու նորի՜ց փակված խեցի-պատյանում

Լրի՜վ

Անտարբեր…