Իմ հողը սուրբ է ու միայն իմը...

Արյո՞ւն ես ուզում,

Խմի՜ր,  քեզ համար այն դա՛ռն է

(Արյուն խմողը արյուն կլացի)

Արցախը քեզ համար այն  «Ղարաբաղն» է

Որը դեռ շատ բան քեզ կապացուցի…

Դեռ չհասկացա՞ր, որ հայի Հողը

Մոր կրծքի նման Սո՜ւրբ է,

Հոր սրտի նման տա՛ք,

Քրոջ ձեռքերի նման նո՜ւրբ ու կանացի,

Եվ քեզ նման պիղծ շուրթեր ունեցողը

Ուրիշի մոր կաթը երբեք չի մարսի…

Դու քո՛նը խմիր, գայլի այլ վիժվածք,

Քո արյան ծարավ վայրի ախորժակը

Քեզնո՛վ հագեցրու,

Քանզի ամեն մի կորցրած կաթիլի համար

Հայի վրեժը մա՛հ է դառնալու:

Արյո՞ւն ես ուզում,

Արյա՞ն ես ծարավ,

Մորդ արյունոտ լաթո՛վ սրբվիր,

Քեզ նման վայրի գազանի համար

Ո՛չ մի սրբություն գոյություն չունի:

* * *

Շա՜տ բան ենք տեսել,

Շատ ցա՛վ համտեսել,

Այս մեկն էլ կանցնի՜,

(Պա՛հ է անիծված)

ՀԱՅ ԶԻՆՎՈ՛Ր, ՀԱՅ ՍՊԱ՛

Ձեր ցավը մերն է,

Չընկճվեք վախկոտ չախկալի առաջ…

Ս.Ումառ - Հարությունյան