բանաստեղծություն

Իմաստուն աչքերով

Հարբեցողնե՜ր եմ տեսել,

Պայծառ դեմքերով «ցա՛ծ ընկած» կանանց,

Արտասվո՜ղ ուժե՛ղ մարդկանց եմ տեսել,

Նաև խա՜չ տանող թո՜ւյլ մարդկանց:

Անհի՜մն  դատապարտող

Մարդկանց եմ տեսել,

Խոստումնե՜ր տվող ստախոսների,

Տեսել եմ ինչպե՜ս են մարդկանց վստահել

Ու հետո ստուգել անվստահ:

Ապրել եմ վայրկյաննե՜ր

ու նրանց համար զոհաբերել եմ

Օրե՜ր,

Ամիսնե՜ր,

Աշխարհ եմ եկել ու  չե՛մ հասկացել՝

Նվե՞ր եմ եղել աշխարհի համար

Թե՞ աշխարհն են ինձ նվե՜ր պարգևել: