Ապրե՜լն է դժվար առանց քեզ

Զոհաբերե՞լ եմ,

Արարե՞լ, կարողացե՞լ եմ սիրել…

Թե՞ դրանց մասին խոսե՜լ եմ միայն,

Գիտե՞ս,

Շատ հե՜շտ է խաղաղ ձևանալը,

Խաղաղ ապրե՛լն է դժվար:

Հե՜շտ է ձևացնել թե դո՜ւր է գալիս սուտը,

Ցույց տալ, որ

Հավատում ես հիմար մտքերին,

Գիտե՞ս,

Դժվա՜ր է  մենախոսելը

Երբ ամե՜ն մի բառ այրում է հոգիդ:

Դեռ անցած «կյանքում»  էր,

Որ ինձ հարցրին, թե ի՞նչ եմ փնտրում

ջրերում ծանծաղ,

Փորձեցի՜- հե՛շտ էր հարցը չլսելը,

Գիտե՞ս,

Ջրերում ցո՜ղ էի փնտրում՝

Մաքո՜ւր, կատարյալ:

Հե՜շտ է կանգնելը Սահմանագծին,

Քա՜յլ անել, անցնե՜լն է դժվար,

Հե՜շտ է խելքն ուտել ցանկացած անձի-

Սրտեր ուտե՜լն է  անհնար:

Կյանքը գնա՜ցք է,

Անկախ մեր կամքից կանգա՜ռ առ կանգա՜ռ

ընդհատվող,

Գիտե՞ս, սիրելիս, որ մեզ թվում է

Թե սլաքավա՜րն ենք մեր կյանքի:

Նման բան չկա՜, մենք ուղևո՜ր ենք,

Վերջին կանգառի մասին չգիտենք ոչինչ,

Եվ ո՛չ մի կանգառ երբե՛ք կրկնվող չէ,

Դժվա՜ր չէ դուրս թռչել ընթացքի պահին:

Պետք է տարբերել «դժվա՜րն» ու «անհնա՜րը»

Տարբերել

«կո՞ղմ ես» թե՞ «դե՜մ չես» կյանքին,

Գիտե՞ս, սիրելիս,

Սրանք բառե՜ր չեն

Սրանք մտքե՜ր են անհասկանալի:

Դյուրին է ագահ ձևանա՜լը,

Խաբե՜լը,

Ապրե՜լը հորինած չափածոյով կեղծ,

Շատ հե՜շտ է նաև վերցնե՜լ-մահանալը,

Գիտե՞ս,

Ապրե՜լն է դժվար առանց քեզ: