ԿԻՍԱՐԹՈւՆ ԻՄ ԵՐԱԶ

Կարծես ներշնչա՜նք են ամռան
անձրևները,
(առավոտ կանուխ նման ներշնչանք)
կարծես մեղեդի՜ են նրանց ձայները,
… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Կարծես երկնքում մի կի՜ն է լալիս
և ուրախության արցունքներ թափում,
կարծես անցյալդ ներկա՜ է գալիս,
…Ու ցանկությունդ մարմի՛ն է առնում:

Ամռան անձրևները գո՜լ ու հաճելի
թափվո՜ւմ են գետնին կատաղած,
կարծես քնա՜ծ ես խորքում դրախտի,
Կո՛ւյր կարոտախտի գլուխը գրկած:

Մարմիններ դարձած ցանկություննե՜րդ
տաճարի քրմուհու ստինքերի նման -
կրքոտ այրո՜ւմ են փակված կոպերդ,
Որոնց փորձո՜ւմ ես ինչ-որ կերպ բանալ:

Անձրևոտ օրը - անհուն հայացքներ
անձրևոտ օրը - երգեր անավարտ՝
անձրևոտ օրը - պարող թիթեռներ,
… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Անձրևների տակ կարոտն անգո՜ւյն է,
սպասումը դառնո՛ւմ է թափանցիկ շղա՜րշ,
ամռան անձրևը հոգևոր գարո՜ւն է,

… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Ս.Ումառ-Հարությունյան