Վերնագիրը չգիտեմ (Շարմազանովի դուստր Նարեին)

Այնտեղ, որտեղ թվում է լռություն է, բղավում են մտքերը…ու մի միտք բղավեց «Շարմազանովի դստեր նամակը» վերնագրով:
     Ի՞նչ տարբերություն թե ով էր գրել, հասուն թե դեռատի
     Ի՞նչ տարբերություն ո՞ւմ դուստրն էր գրել, Շարմազանովի թե մի այլ մարդու,
     կարևորը, որ գրվել էր ու ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ կար այդտեղ, ասեմ ավելին, որ եթե նույնիսկ Նարեն չի հեղինակը այդ տողերի ապա ՀԱՍՏԱՏ կարդացել է այն ինչ գրվեց այս գրողը տարած ճահճահոտ համացանցում:

Հաստատ կարդացել է, կարդացել են նաև համադասարանցիներն ու ընկերները ու ինչքան էլ փորձ անի ժպտալով ծածկել զգացած ցավը կամ վիրավորանքը այն անպայման կմնա կյանքի դառը կողմը դեռ չտեսած մաքուր աչքերում:

… որտեղի՞ց այդքան թույն մարդկանց մեջ…
     Միթե՞ իրոք քսան տարում ՀՀԿ-ն է ներարկել ու փոխել մարդկային կերպարը:
     Միթե՞ կարելի էր երեխային նման բաներ գրել, պիտակներ կպցնել, հորեղբոր անմարդկային արարքները բացատրել…

Չեմ ցանկանում ձեր մասին վատը մտածել, բայց…լավը մտածել չի ստացվում:

Միթե՞ ինչ-որ բան փոխվեց ու համոզվեցիք, որ հույսն է իրոք ամենավերջում մահանում-
     Սխալվո՜ւմ եք
     Ամենավերջում մահանում է կոտրված սիրտն ու ոտնատակ ընկած անմեղ հոգին:

Նարե ջան,
     կապ չունի թե ով է հայրդ, պաշտպանիր նրան քո իսկ ուժերիդ չափով, որպես հոր,
     փորձիր ատամերով պահել-պահպանել հայրական պատիվը,
     եթե դա չանես ապա վաղը ընկերոջդ չես պաշտպանի,
     մյուս օրը Հայրենիքդ:

Գրածներս գեղեցիկ խոսքեր չեն ու շատ կցանկանամ որ կարդաս ու անպայման մի պայմանով, որ սա լինի համացանցում կարդացածդ վերջին գրառումը մինչ հասունանալդ:

Հաջողություն քեզ կյանքում