«Խենթ Կին»

«Խենթ աղջի՞կ» 

Գիտե՜մ,  լսել եմ,  որ կա,

Խենթ ու խելառ սի՞րտ – ինչքա՜ն որ ասես,

Էլ խե՜նթ հոգիներ,

Էլ խե՜նթ խոստումներ,

Խե՜նթ բառեր ասված,

Ու խե՜նթ ձեռքերով սարքված անուրջներ-

Ինչքա՜ն ասես կան:

Իսկ ա՜յ, որ ասեն «Խե՜նթ կին»

Խոստովանեմ -  լսում եմ

Առաջին անգամ:

Խե՜նթ կին,

Որ ամբողջ գիշեր

Նստած է մնում պատուհանիդ տակ,

Ի՜նչ է թե լույսդ (հաստատ պատահմամբ)

Քնելուց առաջ մոռացե՜լ

Ու թողել ես վա՜ռ…

Ու մտածում է.

« Աստվա՜ծ պահապան… »,

« Տեսնես թե ի՞նչ է կատարվում ներսում…»

« Տեսնես ինչո՞ւ է լույսը թողել վառ »,

« Տեսնես ճնշո՞ւմն է »,

« Տեսնես սի՞րտն է վատ »,

« Տեսնես թե այսօր կերե՞լ է մի բան…»

… Ու տրոփո՜ւմ է

Խենթ կնոջ խե՛նթ սիրտը,

… Ու տրոփո՛ւմ է հենց քո սրտի մեջ՝

Ասես թե լացկա՜ն ու գորշ երկինքը

Իր արցունքներն է թափում քո գիրկը…

Թրջված աչքերի գինը «Խենթ Կի՛նն» է.

Մա՜յր է հոգատար,

Եվ սրբազան քո՜ւյր,

Ու  նրա ամեն շարժումից մի նո՜ւրբ

Քո մեջ արյո՜ւնը

Դառնում է  Գարո՜ւն …