вторник, 19 декабря 2017 г.

Հրապուրիչ մի գիշե՜ր



Հրապուրիչ մի գիշե՜ր էր,
Բայց ամե՜ն ինչ թարսվեց,
Նման  բանի ո՞վ կսպասեր՝
Վշտիս ծառը ծաղկեց…

Հիմա սիրտս ո՞վ կամոքի
Ձմռան ցրտին անհոգի՜,
Ո՞վ կհանի մթան միջի՛ց
Արհամարհվա՜ծ իմ կարոտը
Անհարկի…

Ո՞վ կմեկնի երազներս
Աստղանկա՜ր գիշերներում երկնքի,
… Ցնորածի՜ն տեսիլքներս
Հեռուներից անհայտի…

Դուրս եկավ – ի՛նքս ինձ խաբեցի՜
Հայտնվեցի՜ ստվերների դավերում,
Լավ չէ՞ր արդյոք կո՜ւյր լինեի-
Չտեսնեի արհավիրքը այս դժգույն…

Շոյո՜ւմ են ինձ տանջանքները,
Ծա՜նր ցավերն օրորում,
Պա՛ր են պարում վշտիս ծառի
ծաղիկները,

Ձմեռվա ցուրտ ձեռքերում…

Комментариев нет: