среда, 2 марта 2016 г.

Դու կարո՛ղ ես խեղդել ճի՛չը...


* * *
Դու կարո՛ղ ես խեղդել ճի՛չը
Կրքից քրտնած ափերում,
Երբ սպասումից հանկարծ վի՛շտը
Բռնկվո՜ւմ է, հրդեհվո՜ւմ:

Դու կարո՛ղ ես այդպես մեռնել
Աչքերի մեջ մի կնոջ,
Որին երկա՜ր ես սպասել
Սփոփանքի մուտքի մոտ…

Ու Սպասումդ  դառը համով
Երազի պես երկնային,
Մինորային ակորդներով
Կհեծեծա դառնագին:               

Կրծքից Նրա, կսահի վար,
Ուր հոգո՜ցն է ծին առնում,
Կանհետանա վայրկենաբար
Գիշերվա մութ երախում:

Շողի վրա շո՜ղ կծնի,
Առագաստն արյունամած,
Աչքերումդ պա՛ր կպարի
Կի՛րքը – Սպասմանը գրկած…

… Դու կարող ես այդպես մեռնել
Աչքերի մեջ մի կնոջ,
Որը քեզնից քունդ է խլել
Ու երազներդ բոլոր…

Ս.Ումառ-Հարությունյան




Комментариев нет: