Սերը ջե՜րմ է
Սերը խո՜րն է,
Ու շա՜տ ժլատ խոսքի մեջ,
Ասե՜նք ի՞նչ եմ գրում անկապ՝
Թե Սերը կա՛
Խոսքն ո՞ւմ է պետք:
Սերը խո՜րն է,
Ու շա՜տ ժլատ խոսքի մեջ,
Ասե՜նք ի՞նչ եմ գրում անկապ՝
Թե Սերը կա՛
Խոսքն ո՞ւմ է պետք:
Մինչև սրտից ելած խոսքը
Մարդու շրթին է հասնում,
Դառնում է խո՜ւլ մի արձագանք,
Բուն միտքը չե՛ս հասկանում:
Մարդու շրթին է հասնում,
Դառնում է խո՜ւլ մի արձագանք,
Բուն միտքը չե՛ս հասկանում:
Սրտի լեզուն պարզի՜ց պարզ է,
Ո՛չ ապառնի՜ կա, ո՛չ անցյալ,
Սրտի լեզուն դա մի ե՜րգ է
Առանց նոտա՜, առանց ձայն:
Ո՛չ ապառնի՜ կա, ո՛չ անցյալ,
Սրտի լեզուն դա մի ե՜րգ է
Առանց նոտա՜, առանց ձայն:
Սրտի լեզվի բա՜ռն է ա՛չքը՝
Արցունքո՜տ կամ անարցունք,
Եվ ինչքան էլ տքնի կյանքը՝
Կամ չար բախտը-
Ապարդյուն է
Սրտի լեզուն փակելու:
Արցունքո՜տ կամ անարցունք,
Եվ ինչքան էլ տքնի կյանքը՝
Կամ չար բախտը-
Ապարդյուն է
Սրտի լեզուն փակելու:
