Օրը ծծնդյան
Դաժան
փորձություն՝
Ամենադաժանը
օրերից տարվա,
Երբ թվում է
թե քեզնից նեղացե՜լ
Ափին է
թողել մի հեռացող նավ…
Լուսնի
մահիկի արծաթ ձեռքերը
Փորձում են
շոյել հայացքդ սառած,
Գիշերվա
սարսուռ վարագույները
Դանդաղ
բացելով աչքերիդ առաջ:
Մենա՜կ ես,
մենա՜կ,
Չե՛ն
վերադառնա Գարուններդ ետ,
… Ըմպում ես
մի գավաթ կապտագույն գինի
Տառապող
լույսի զառանցանքի հետ…
Վիճում են
քո մեջ կակտուսն ու վարդը,
Թե որ մեկի
փշերն են ավելի ցավոտ,
Հրաժեշտ են
տալիս հեռացող նավից
Կանացի
ձեռքեր-
Գգվելու
համար թույլ ու ալարկոտ…
Ծիրանագույն
մի անհայտ սյուք է
Բազմում
հեռացող վայրկյանաչափին,
Վայրկյանաչափն
էլ հեքիաթ է պատմում
Հեռացած
բոլոր օրերիդ մասին…
Դեղձագույն Ինչ-որ
մի դառնություն է
Դանդաղ
սահելով ընթանում առաջ…
Ու
վերջանում է
Տարվա
ամենադաժան օրը՝
Օրը ծննդյան…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий