Ստախոս շուրթերը ...

* * *

Ստախոս շուրթերը այրո՛ղ են լինում

և բառ ասելիս,

և համբուրվելիս,

և աղոթելիս,

ասես ձայներ ես լսում դժոխքի

մեղքերի տապակվող թավայից:

Ասես սևաթույր մի շալ է գցում

պոռնիկ գիշերը քեզ վրա,

ասես սատանան մարմինդ է ձաղկում

վայրենի ու անխնա:

Ստախոս շուրթերը շտապո՜ղ են լինում -

արագ հեռացող անցյալի նման,

Ասես թե այսօր երեկվա պատրաստած

դառը սուրճն ես ըմպում՝

անբույր ու անհամ:

Ստախոս շուրթերը անբո՜ւյր են լինում,

հոգիդ քրքրող նախանձի նման,

բայց ամեն դեպքում խղճում ես նրանց,

խղճո՜ւմ

քեզ այդպես լքելու համար…

Ս.Ումառ-Հարությունյան

17.01.2016