Եղերերգ

Լուռ Զանգակատուն

1915 2015

Բանաստեղծություն

Երկա՞ր գնացի,

Չե՛մ հիշում

Հոգնեցի՞

Չգիտե՜մ,

Բայց հասա վերջապես:

Կախարդական աշխարհի դուռը

Փակված է փականով:

Դռան կողքը -

Կիսահանգա՜ծ, կիսավա՜ռ,

Մի օջախ է ծխահոտ,

Ինձնից առաջ ինչ որ մեկն է երևի,

Երկար սպասել դռան մոտ:

Նե՞րս է մտել

Ե՞տ գնացել

Ես չգիտե՜մ…

Ինչ էլ լինի ամեն դեպքում

Ես կսպասեմ

Գոնե մինչև առավոտ…

Այլ ելք չկա՝

… Տաքանում եմ ուրիշի

ձեռքով վառած կրակով:

Ս.Ումառ-Հարությունյան

Բանաստեղծություն

* * *

Ոտքերի տակ սայթաքող ասֆալտ

Ու հեռո՜ւ գնացող ճանապարհ…

Հասկանա՜լի է,

Բնակա՜ն է,

Աստծունը՝ Աստծուն,

Կեսարինը՝ Կեսարին,

…Անձրևի տակ հաշմանդամ մի տղա

Այտն է սեղմել ջութակին:

Փողոցը դատա՜րկ,

Հոգին՝ հաշմանդամ,

Բառերն ո՞ւմ համար են

Աստծո՞ւ,

Կեսարի՞ թե՞

Հաշմանդամի՞…

Ոչ մեկին հարկավոր չեն բառերը -

Այրված ձեռագրերով

Իրենց կոկորդն են լցրել

Դեպի Վե՛ր ձգված ծխնելույզները:

Թաշկինակն արյունոտ է հազից,

Ուսերին կարծես աշխարհի բեռը,

Ու փախել է անձրևից

Ո՞վ

Նվագող տղա՞ն թե՞  Տերը…

Նվագում է տղան -

Ոտքերի տակ սայթաքող ասֆալտ,

Հասկանո՜ւմ է,

Բնակա՜ն է,

Աստծունը՝ Աստծուն,

Կեսարինը՝ Կեսարին,

Անձրևի տակ մի տղա է հույսը դրել ջութակին:

Ս.Ումառ-Հարությունյան