Իմ բոլոր ընթերցողներին խնդրում եմ ԱՆՊԱՅՄԱՆ ԹՈՂՆԵԼ ՄԵԿՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Տեսահոլովակ

Տեսահոլովակ

Բանաստեղծություն

* * *

Չհասկացա ի՞նչ էր այրվում –

մոխրի կտոր ընկավ աչքս,

իմ այն բա՞ռն էր քո նամակում,       

թե՞ քո սերն էր

մոխրանում…                      

Մոխրից սրտի  փշրանքներ են

աչքիս բիբը տրորում,

թե,՞ ինձ չասված քո խոսքերն են

արցունքի տեղ

գլորվում:

Աչքս սիրտ չէ – կդիմանա,

ասա՛, խոսի՛ր, սիրելի՜ս,

թե չէ հանկարծ ո՞վ իմանա,

գուցե սիրտս

 կանգ առնի:

Աչքս արդեն ծերունի է,

սիրտս՝ ծերուկ - պատանի,

շրթունքներիս դեռ բուրում է

համը քո նուրբ մատների:

Շատ եմ խնդրում, մի՛ նեղացնի,

քո լռությամբ ահավոր,

հասկանում եմ գուցե ների՞,

ների հոգիդ

վիրավոր:

Նեղացրել եմ, ընդունում եմ,

հավատա ինձ խոսքերով,

թե չե՞ս սիրել, հասկանում եմ…

աչքս թաց է

հավատով:

Հեռանում եմ… դե ի՞նչ արած

սիրտս լցված է մոխրով,

ձիս պատրաստ է՝ սանձած,թամբած,

լռության նուրբ

սավանով…

Ս.Ումառ

16 +

* * *

Նորի’ց մեկ օր - քսանչորս ժամ,

Նորի’ց չկաս իմ կյանքում,

հոգիս կծկված մի անկյունում,

սիրո շղթան է կրծում:

Ինձ փակել ես սիրո խցում՝

մենարանում մեկուսի,

աչքիս առաջ պա’ր են պարում

կաթիլները արցունքի:

Մի թիթե’ռ է իմ աչքերում -

փարվել ծնկիս գագաթին,

գանգուրներն է թափահարում,

ցո՜ղ կաթեցնում հատակին:

Բաց ու խուփ են անում փոքրիկ,

նուրբ շուրթերդ, կարմի՜ր, մո՜ւգ,

ե՛րգ են երգում սիրո՜, կրքի՜…

ո՛չ խիղճ ունեն, ո՛չ էլ գութ:

Վանդակի մեջ Աչքս է բացվել,

պատանդ, բայց ո՛չ հնազանդ,

Կարկամել է ու շփոթվել,

Ու ողբում է անընդհատ:

Թիթեռնիկդ լա՛ց է լինում

Որ անհաս է ձեռքերիս,

… աչքս անձրևից է գժվում,     

իսկ մարմինս՝ կրակից:

Խճճվե՜լ եմ շղթաներում,

… մի խո՜ւլ գիշեր, դատա՜րկ էջ,

Ու դիմում եմ  Սիրո Աստծուն,

բարեխոսել ինձ քո մեջ:

Մենությունը դժբախտ բե՛ռ է,

Որ տանում եմ ուսերիս,

Կյանքի վարդը դրսից սև է,

Բայց դրախտ է աչքերիս…

Նայում եմ քեզ քո իսկ ներսից՝

մի ամբողջ աշխարհ աչքերիս առաջ,

չե՛մ կտրում աչքս քո բորբ մարմնից,

վախենո՜ւմ եմ հանկարծ չքանաս…

Ս.Ումառ