воскресенье, 3 декабря 2017 г.

Աչքիդ մեջ կյանքի մի կտոր ընկավ


Աչքիդ մեջ կյանքի մի կտոր ընկավ-
Աչքդ արցունքից  բորբոքվեց,
Վախի՞ց, թե՞ ցավից տեղից վեր կացար-
Աշխարհն աչքերումդ
Մարեց:

Կույրի աչքերով լո՜ւյս էիր փնտրում -
Շոշափելով  մի պոետ գտար խելագար,
Հոգնա՜ծ էր պոետը, տե՜ղ էր որոնում -
Մտավ աչքիդ մեջ՝
Մահացավ…

Կյանքի մի կտոր՝ պոետի հոգին
Պտտվեց քո մեջ մոլորված,
Ինչպես անցավո՜ր, անհանգիստ քամի
Դուրս եկավ քեզնից,
Հեռացավ:

Ու մշուշ դարձա՜վ,
նոսրացա՛վ պոետը`
Քո ողն ու ծուծը ոռոգող սիրով,

Ու հիշողությո՜ւն դարձավ,
խո՛հ դարձավ պոետը,

Որ հյուլեի պես անցավ քո միջով …

Комментариев нет: