ԿԻՍԱՐԹՈւՆ ԻՄ ԵՐԱԶ

Կարծես ներշնչա՜նք են ամռան

անձրևները,

(առավոտ կանուխ նման ներշնչանք)

կարծես մեղեդի՜ են նրանց ձայները,

… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Կարծես երկնքում մի կի՜ն է լալիս

և ուրախության արցունքներ թափում,

կարծես անցյալդ ներկա՜ է գալիս,

…Ու ցանկությունդ մարմի՛ն է առնում:

Ամռան անձրևները գո՜լ ու հաճելի

թափվո՜ւմ են գետնին  կատաղած,

կարծես քնա՜ծ ես խորքում դրախտի,

Կո՛ւյր կարոտախտի գլուխը գրկած:

Մարմիններ դարձած ցանկություննե՜րդ

տաճարի քրմուհու ստինքերի նման -

կրքոտ այրո՜ւմ են փակված կոպերդ,

Որոնց փորձո՜ւմ ես ինչ-որ կերպ բանալ:

Անձրևոտ օրը - անհուն  հայացքներ

անձրևոտ օրը - երգեր  անավարտ՝

անձրևոտ օրը - պարող թիթեռներ,

… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Անձրևների տակ կարոտն անգո՜ւյն է,

սպասումը դառնո՛ւմ է թափանցիկ շղա՜րշ,

ամռան անձրևը հոգևոր  գարո՜ւն է,

… Ու չե՜ս ցանկանում քնից արթնանալ:

Ս.Ումառ-Հարությունյան

11.07.17   Երևան