четверг, 11 мая 2017 г.

Մեր պապերը



Մի հի՜ն խորհուրդ է եկել հասել մեզ
Դեռ մեր պապերից,
Քարի մեջ արյո՜ւն կա
Զգուշացի՛ր քարից:

Քարով խփո՛ւմ են, գլո՜ւխդ ջարդում-
Արյո՜ւն է գալիս,
Քարի՞ց,  թե՞ գլխից…
Ւհարկե՛ գլխից:

Ու դուրս է գալիս որ - մեր պապերն ահել
Դեռ է՜ն գլխի՞ց են չարաչար սխալվել:

.. Իսկ երբ նույն քարով զարկո՛ւմ են սրտին՝
Քարացա՜ծ սրտին,
Արյուն որտեղի՞ց՝
Իհարկե՜ քարից,

Թե չէ քար սրտում արյուն որտեղի՞ց:

Ահա թե ի՞նչ են պապերն մեր ահել
Դեռ էն գլխից ավանդել.
« Քարի մեջ արյո՜ւն կա…
Արյան մեջ կա Սե՜ր,
Ու երբ քարանում է սերն այդ՝
Դառնո՜ւմ է մի
Բե՜ռ…»

Ակամա հիշում ես
Թազբեհը ձեռքին քո բարի պապին,
Որ կրկնում էր.
- Քարի մեջ արյո՜ւն կա,
Բալե՜ս,  զգույշ եղիր, …

Ս.Ումառ-Հարությունյան



Комментариев нет: