четверг, 21 апреля 2016 г.

ՀԱՅԱՍՏԱՆ



Մի  Հայաստա՛ն, մի Գաղափա՜ր
Ու սիրտ մաշող մի հառա՜չ,
Քանզի արքան թո՜ւյլ է, տկա՜ր
Ու մի քիչ էլ մտագար:

Ո՞ւմ մտքով է տեսնես անցել
Հողը զիճել   ուրիշի,
Ասել կուզի թե արյունդ
Նվիրում ես ոսոխին:

Մե՞ղք չէ՝ արդյոք սպանել մի բան,
Որը քե՛զ է պատկանում,
Լավ չէ՞ արդյոք լուռ հեռանալ
Քան թե պարել կրակում:

Ով ասում է թե մենք քի՜չ ենք
Հայի ոգին չգիտի,
Մեր վշտերի չափ անթիվ ենք՝
Վիշտը հաշվել չի լինի

Ով ասում է թե մենք թո՜ւյլ ենք
(Ծիծաղելի մի կատակ)
Մոռացել է թե հայ կինը
Ինչերի է ընդունակ:

Ամեն մի այր-հայի մեջքին
Մի մա՛յր, մի քո՛ւյր և մի դո՛ւստր կկանգնի,
Սա լավ գիտի մեր թշնամին,
Ցավո՜ք, արքան չգիտի:

Հայոց կանայք տանկի նման
Անեծքից չե՛ն վախենում,
Աստված չտա, որ տեղը գա…
Խոսք չեմ գտնում ասելու:

Ժամն է արդեն պապանձվելու
Հայաստանս մասնատող
Լեզուներին չարակամ,
Էլ ի՞նչ Արցախ, Սյունիք…կամ Սփյուռք
Մի  Հայաստա՛ն,
Մի Գաղափա՜ր:

Ս.Ումառ-Հարությունյան




Комментариев нет: