воскресенье, 12 апреля 2015 г.

Մահն ի՞նչ է որ

* * *
Երկարաոտ արագի՞լն է
Թակում սիրտդ՝ մազերիդ նման ճերմակ,
Թե՞ կարապն իր վերջին երգի
Փո՛րձն է անում հուսահատ…

Ամեն դեպքում կարծես մահվան
Հրովարտակ ես ստանում,
Փակում ես դո՛ւռ ու պատուհա՛ն,
Ձգվում մահվան անկողնում…

Կապո՜ւյտ, դեղի՜ն, խորհրդավո՜ր
Ծաղիկների փոխարեն,
Քեզ ծածկում են քո սևագիր
Ձեռագրերով հայերեն:

Տանդ բոլոր հայելիները
Ծածկվո՛ւմ են նուրբ շղարշով,
Ժամացույցի սլաքները
Քարանում են դողալով…

Ներկաների համար մի տխուր պատրանք,
Ծածկված հայելիներ,
Ժամանակի կանգ,
Զգույշ քայլերից տնքող
Հի՜ն մանրահատակ,
… Ու մաղձն է մեղմիկ երգով օրորվում
Մայրամուտի մուգ
Գույներին պառկած:

… Մահն ի՞նչ է որ,
Երբ չեն խաղաղվում կրքերդ ցավոտ,
Երբ դեռ չե՛ն սառել
Մեղմությա՜մբ,
Սիրո՜վ,
Լցված տանջանքով
Շրթունքներդ տաք,,
… Երբ հավասարվում են իրենց արցունքով
Հա՜յր, մա՜յր, քո՜ւյր, եղբա՜յր,
Պոռնի՜կ,
Հրեշտա՜կ…

Մահն ի՞նչ է որ…
Ադպես տիրաբար  անկոչ հյուրի պես
Բազմի սնարիդ,
Ոչի՛նչ,
Ընդամենը մի
Լպիրշ, անատամ
Ծերուկ ստրկամիտ…

Ս.Ումառ-Հարությունյան


Комментариев нет: