Ճակատագի´ր իմ (բանաստեղծություն)

* * *

Ճակատագի´ր  իմ,

Քե´զ ապավինել՝

Հավատացել եմ գոյությանը քո,

Բայց կարոտներս

Արդեն ծերացել,

Ու ծնկել են քո ճանկերի ներքո:

Ճակատագի´ր  իմ,

Բա´խտ իմ անարժան,

Վազվզում եմ քո փողոցներով ցած,

Վախով նայում եմ 

Աչքերիդ  դաժան,

Ուսերիս վրա թախիծս բարձած:

Ճակատագի´ր  իմ,

Հույսի´ս սպանդանոց ,

Նորի´ց եմ ճեղքում քո կուրծքը  մրմունջ,

Նորի´ց եմ փորձում

Գտնել նոր փողոց,

Որտեղ ծխում է դեռ մի սուրբ անուրջ:

Ճակատագի´ր  իմ,

Բա´խտ իմ դիվահար,

Քո  ճանապարհը վերջ ունի՞ արդյոք,

Սկիզբը ես գիտեմ՝

Ցա´վ  էր ինձ համար,

Ու երկա~ր երկա~ր կսկիծ էր մորմոք:

Ճակատագի´ր իմ,

Իմ երա´զ մրսած ,

Թափառո´ ղ  կարոտ,

Հո´գս ուրվագծված,

Ես ինչպե՞ս քնեմ, երբ դեռ վազում եմ ,

Երբ խարխափում եմ,

Սայթաքում եմ քո թանձր մշուշում,

Չգրված տողս էլ  արև է հուշում:

Ս.Ումառ